મનમાં મન ખોવાઈ ગયું!
અંધારથી મેં આંખ આંજી તે અંતરમાં જોવાઈ ગયું!
રાત ને દ્હાડો જલતી ભાળી
ભીતરમાં એક જ્યોત,
બ્હારની દુનિયા કાજળકાળી
ને પ્રાણ પ્રકાશે પોત;
એ જ રે અંતરતેજથી આંખનું કાજળ આજ લ્હોવાઈ ગયું!
મનમાં મન ખોવાઈ ગયું!
અંધ આંખે મેં બંધ દીધો તે અંતરમાં રોવાઈ ગયું!
બંનેય નેણથી પાછી વળી
રે ગંગાયમુના સંગ,
એ રે વ્હેણની સાથ ભળી
જ્યાં પ્રાણની પાતાળગંગ,
આભશું છલક્યો તટ; તે બંધનું પટ રે આજ ધોવાઈ ગયું!
મનમાં મન ખોવાઈ ગયું!
૧૯૪૬