છોળ/ચોંટિયા

ચોંટિયા

ખુલ્લા નવાણના વાંભ ઊંચા જાળિયાની
            ⁠આડશમાં કરતી અંઘોળ,
નફ્ફટ ડોકાય મ્હાંય તડકો અધૂકડો
                ⁠શુંયે તે શોધવાને ડોળ?!

                ⁠ચોળી અરીઠડા ઉતાર્યો મેલ ને
                                ⁠ભૂતડાને કીધાં સુંવાળાં
નીતરતે અંગ હવે દોઉ હાથ ઝાલીને
                ⁠ઝાપટું હું લાંબા મોવાળા,
ઊડે ઝીણેરી કાંઈ શ્રાવણની ઝરમર શી
                ⁠છાંટ્યું રળિયાત ચહું ઓર!

ખુલ્લા નવાણના વાંભ ઊંચા જાળિયાની
                ⁠આડશમાં કરતી અંઘોળ…

વંડી છેવાડના જાંબુડિયા વંન થકી
                ⁠સૂડાની ઊઠે ભરમાર
ઝાળ ખણે ચોંટિયાં ખરતાં ઉઘાડે અંગ
                ⁠ટહુકાં તીખાં તે વારવાર!
કીડા-મંકોડિયા તો ખંખેર્યાં જાય હાય
                ⁠સાવ જે અદીઠ એ શેં લોલ?!

ખુલ્લા નવાણના વાંભ ઊંચા જાળિયાની
                ⁠આડશમાં કરતી અંઘોળ…

૧૯૯૨