મનોહર ત્રિવેદીનાં કાવ્યો/આવીને
આંખ સામે ધરાર આવીને
દૃશ્ય થાતાં ફરાર આવીને
શ્વાસની આરપાર આવીને
દોસ્ત કરશે દરાર આવીને
કોણ કહે છે ઉગાર આવીને?
કાળ પ્હેલા જ માર આવીને
તેં કર્યો છે ખુવાર આવીને
ફૂલ હે, ખુશ્બૂદાર આવીને
દુઃખ બધાં મૂલ્યવાન મોતી છે
ખોલ મા ઘર બહાર આવીને
ભાર ના રાખ આમ આંસુનો
સ્કંધ પર લે ઉતાર આવીને
એકલો હું જ સાદ પાડું છું
તું કદી તો પુકાર આવીને!
‘શબ્દ પણ આજકાલ ઘાતક છે’
બોલ, પરવરદિગાર, આવીને
આ કબર દોસ્ત, તેં જ આપી છે
પગ હવે કાં પ્રસાર આવીને?
સૌ ગયાં, એક તું જ બાકી છે
લે, કરી લે પ્રહાર આવીને