રવીન્દ્રપર્વ/૨૦. આઘાત સંઘાત મધ્યે

Revision as of 08:10, 2 October 2021 by MeghaBhavsar (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|૨૦. આઘાત સંઘાત મધ્યે| }} <poem> આઘાત સંઘાત મધ્યે ઊભો છું હું આવી...")
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)
૨૦. આઘાત સંઘાત મધ્યે

આઘાત સંઘાત મધ્યે ઊભો છું હું આવી —
અંગદ કુણ્ડલ કણ્ઠી — અલંકારરાશિ
ઉતારી ફેંક્યો છે દૂરે. આપો મારે હાથે
નિજ હસ્તે તમારાં અમોઘ શર સર્વ,
તમારું અક્ષય તૂણ. દિયો અસ્ત્રદીક્ષા,
રણગુરુ. તમારો પ્રબલ પિતૃસ્નેહ
ધ્વનિત થાઓ એ આજે કઠિન આદેશે.

કરો મને સમ્માનિત નવવીરવેશે,
દુરુહ કર્તવ્યભારે, દુ:સહ કઠોર
વેદનાએ, ને પ્હેરાવી દિયો અંગે મમ
ક્ષતચિહ્ન અલંકાર, ધન્ય થશે દાસ
સફલ પ્રયત્ને અને નિષ્ફલ પ્રયાસે.

ભાવને લલિત ખોળે ના રાખી વિલીન
કર્મક્ષેત્રે કરી દિયો સમક્ષ સ્વાધીન.
(નૈવેદ્ય)
વાણી : આષાઢ-શ્રાવણ ૨૦૦૪