View source for શાંત કોલાહલ/ન વાત વ્યતીતની



<center>'''ન વાત વ્યતીતની'''</center>

<center>(૧)</center>

{{block center|<poem>
વહ્યું જેહ વ્યતીતની સહ
:::પ્રિય, તેની નહિ માંડવી કથા;
ફરીને ધરવી ન દુ:સહ 
:::સ્મૃતિના સ્પર્શથી મર્મની વ્યથા.

ભર નિંદરમાં ભયાવહ
:::લહ્યું જે સ્વપ્ન કરાલ રાતનું,
અહીં જાગૃતિને વિષે અવ 
:::અનુસંધાન ન કોઈ વાતનું.

ગત જે, લય પૂર્વને ભવ :
:::અહીં ઉન્મેષ નવીન જન્મનો.
દ્યુતિ આંહિ વરેણ્ય ને રવ
:::ખગનો રમ્ય, પરાગ પદ્મનો.

પરિતર્પણ શાન્ત છે સ્વધા:
:::પ્રિય, ગાવી નવ યજ્ઞની ઋચા.

<center>(૨)</center>
ગતની ભણી નેણ માંડતાં
:::અટકંતી ગતિ ખિન્ન આપણી;
પણ સન્મુખ પૂંઠ વાળતાં
:::વહી જાતી ક્ષણ વ્યર્થ આજની.

કલમુંજલ ગાનરમ્ય તે 
:::રતિને ક્રીડન શર્વરી સરી,
અલિગુંજન, પદ્મગંધ ને
:::અરુણાની અહીં ઉલ્લસે તરી.

સુખ અસ્ત થયેલ તેહની
:::સ્મૃતિનું યે નવ હોય બંધન;
ઊઘડે ભવિતવ્ય જે અહીં
:::વિલસંતું સુખને જ સ્પંદન.

રમવું પ્રિય મોકળે મન 
:::ટહુકી સાંપ્રત સંગ કેવલ.
</poem>}}

{{HeaderNav2
|previous = સ્થાનાંતર
|next = છલનિર્મલ
}}