સમગ્ર અરધી સદીની વાચનયાત્રા/રવીન્દ્રનાથ ઠાકુર/બાળપણ ૩: Difference between revisions

no edit summary
(Created page with "{{Poem2Open}} {{space}} એજમાનામાંમોટા-નાનાનીવચ્ચેજા-આવનોપુલનહોતો. પરંતુએબધાજૂ...")
 
No edit summary
 
Line 1: Line 1:
{{Poem2Open}}
{{Poem2Open}}
{{space}}
 
એજમાનામાંમોટા-નાનાનીવચ્ચેજા-આવનોપુલનહોતો. પરંતુએબધાજૂનાકાયદાઓનીઅંદરજ્યોતિદાદાએકદમનિર્મલનૂતનમનલઈનેઆવ્યાહતા. હુંએમનાકરતાંબારવરસનાનોહતો. ઉંમરનુંઆટલુંઅંતરછતાંહુંએમનીનજરેપડયોહતોએનવાઈનીવાતછે. બીજીનવાઈનીવાતએછેકેએમનીસાથેવાતકરતાં‘નાનામોઢેમોટીવાત!’ કહીકદીપણતેમણેમારુંમોંબંધકર્યુંનથી, તેથીકંઈપણવાતકરતાંમનેકદીસંકોચથયોનથી. આજેછોકરાઓનીવચ્ચેજહુંરહુંછું. તેમનીસાથેકંઈકંઈવાતોકાઢુંછું, પણજોઉંછુંતોએમનાંમોંબંધહોયછે. પૂછતાંએમનેસંકોચથાયછે. એજોઈનેહુંસમજીજાઉંછુંકેઆલોકોબધાપેલાબુઢ્ઢાઓનાજમાનાનાછોકરાઓછે — જેજમાનામાંમોટાઓબોલ્યાકરતાઅનેનાનાઓમૂંગામૂંગાસાંભળીરહેતા.
 
{{Right|(અનુ. રમણલાલસોની)}}
એ જમાનામાં મોટા-નાનાની વચ્ચે જા-આવનો પુલ નહોતો. પરંતુ એ બધા જૂના કાયદાઓની અંદર જ્યોતિદાદા એકદમ નિર્મલ નૂતન મન લઈને આવ્યા હતા. હું એમના કરતાં બાર વરસ નાનો હતો. ઉંમરનું આટલું અંતર છતાં હું એમની નજરે પડયો હતો એ નવાઈની વાત છે. બીજી નવાઈની વાત એ છે કે એમની સાથે વાત કરતાં ‘નાના મોઢે મોટી વાત!’ કહી કદી પણ તેમણે મારું મોં બંધ કર્યું નથી, તેથી કંઈ પણ વાત કરતાં મને કદી સંકોચ થયો નથી. આજે છોકરાઓની વચ્ચે જ હું રહું છું. તેમની સાથે કંઈ કંઈ વાતો કાઢું છું, પણ જોઉં છું તો એમનાં મોં બંધ હોય છે. પૂછતાં એમને સંકોચ થાય છે. એ જોઈને હું સમજી જાઉં છું કે આ લોકો બધા પેલા બુઢ્ઢાઓના જમાનાના છોકરાઓ છે — જે જમાનામાં મોટાઓ બોલ્યા કરતા અને નાનાઓ મૂંગા મૂંગા સાંભળી રહેતા.
{{Right|(અનુ. રમણલાલ સોની)}}
{{Poem2Close}}
{{Poem2Close}}
26,604

edits