હરીશ મીનાશ્રુની કવિતા/પુણ્ય સ્મરણ : રાવજી પટેલ

From Ekatra Wiki
Revision as of 01:06, 27 February 2024 by Meghdhanu (talk | contribs) (+1)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)
Jump to navigation Jump to search
પુણ્ય સ્મરણ : રાવજી પટેલ

ખેતરને શેઢેથી ઊડી ગઈ સારસી
કાચીંડો ક્યારનો વિમાસે છે : આમ કોની ઢોચકી પડી છે બિનવારસી

ચોથું ચોમાસું સળિંગ સાવ કોરું ને
ઉપરથી ભેંસ બેય બાખડી
છોડી ને ભાણેજાં થાળે પડે જો કાંક
ગલકું ખાધાની લીધી આખડી

સગપણમાં મીઠાની ગાંગડી પડી તે આમ પડી રહી પીરસેલી લાપસી
બેઠો જૈ છેલ્લે તે પાટલે જમાઈ અને ચૌદશિયા સાવ ગયા આળસી

આખા જન્મારાની ભૂખ જેમાં સાચવી
તે રેશનનું કાડ ગયું ફાટી
ચોપડામાં બુધિયાનું કમી કરી નામ
બીડી ચેતાવે ખૂંધિયો તલાટી

ઠેઠ ઠાસરામાં ઠોકાયું ફટફટિયુંઃ ફૂટી અહીં ઓરડે જુવાનજોધ આરસી
ખૂણો પાળે છે ઘેર મર્સિયાના બોલ, એની વગડે પૂરે છે મોર ટાપસી

પતંગિયું ને પાન
એકબીજામાં અંતર્ધાન