સંજુ વાળાનાં કાવ્યો/લે લાગી છે

Revision as of 00:56, 22 February 2024 by Meghdhanu (talk | contribs) (+1)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)
લે લાગી છે

અડગ અડીખમ, ઓછરવું જાણે ના તલભર લે લાગી છે
કચકચાવી ભેટી પડીએ એવી ભીતર લે લાગી છે

નામ-ઠામ કે સરનામા વિનાની સધ્ધર લે લાગી છે
કળી રહી છે થઈને ઝીણું ઝીણું કળતર લે લાગી છે

ઘરની છત-દીવાલ ફૂંકવે થઈ ફણીધર લે લાગી છે
લઈ નિમંત્રણ દરવાજે ઊભો માણીગર લે લાગી છે

ઝીલી લે સૌ સ્થાનકના સત્કાર અરે ઓ મહામારગી!
નીકળી જા કુંડાળું છોડી ઠીક સમયસર લે લાગી છે

આ તે કયું કૌતુક ભેદ ના ભાસે બિલકુલ લય, પ્રલયમાં
વ્હાલ ઊગ્યું છે એની સાવ લગોલગ જબ્બર લે લાગી છે

સ્વાદ ધ્રાણ રસ રૂપ બધુંયે ખરી પડે એક ખોંખારામાં
ઝીલે ના કોઈ જરા સરીખી ઝીંક વખંભર લે લાગી છે

કોને ક્યાં ક્યાં કેવી લાગી એ પૂછીને પંડિત ન થા
પ્રેમીજન શી દૃષ્ટિ કેળવ જો સરાસર લે લાગી છે

ક્યાંક કળાશે તંબૂરરવમાં, ક્યાંક કથામાં કથાઈ રહી છે
ક્યાંક અજાચક, અણજાણી, અણકથ ઘરોઘર લે લાગી છે

લે-માંને લે-માં જ હવે તો ઝળી રહી છે જાત સદંતર
ઝાલો તો ઝાલો હળવેથી બાંય હરિવર! લે લાગી છે