સોરઠિયા દુહા/105

105

કાળપ મેલે કેશ, મન કાળપ મેલે નહિ;
વણસી જાયે વેશ, (તોય) હૈયું હિંહોરા કરે.

વાળનો કાળો રંગ પણ વખત જતાં બદલાય છે, પરંતુ નીચ માનવીનું મન એની કાળપ — નીચતા મૂકતું નથી; માણસ ઉપર ગરીબી આવી પડે, એ ચીંથરેહાલ બની જાય, ને છતાં લાલસા એના હૈયામાંથી ખસતી નથી.