આ નયનો, સત સમણાંનાં શયનો! અભ્રહીન શારદનભનીલાં, એ જ વળી વર્ષાથી વીલાં, ગ્રીષ્મ વસંત ઉભયની લીલા, પ્રગટ ઐક્ય, લય દ્વયનો! એક હસે તો અન્યે રોવું, એક ઝરે જલ અન્યે લ્હોવું, છતાં ઉભયથી ઊજળું જોવું સકલ વિશ્વ, શાં ’ડયનો!