કંદમૂળ/નિર્વસ્ત્ર શહેર
Jump to navigation
Jump to search
નિર્વસ્ત્ર શહેર
હું હવે રહેવાસી છું
એક એવા શહેરની
જ્યાં હું નિર્વસ્ત્ર ફરતી હોઉં છું
કોઈ પાગલ સ્ત્રીની જેમ,
અને ત્યાંના સંસ્કારી શહેરીજનોને
કોઈ રસ નથી,
એક અજાણી સ્ત્રીને સજા કરવામાં.
ક્યારેક ખુશ, ક્યારેક નિરાશ,
હું શોધતી રહું છું,
આ શહેરના અપરાધી રસ્તા
અને રાત પડયે
સૂઈ જઉં છું,
શહેરની મધ્યે, કોઈ સુંદર સ્થાપત્ય નીચે.
હું મથી રહી છું,
સ્થાનિક બનવા
અને આ શહેર
રોજ રાત્રે,
મારા શરીર પર
ઓઢાડી જાય છે
કોઈ નવી ચાદર.
સવારે હું ગુસ્સામાં ફાડીને ફેંકી દઉં છું એ ચાદર
અને એમ,
એક નવો દિવસ ઊગે છે,
આ નિર્વસ્ત્ર શહેરમાં.