કંદરા/પંજૂરી*
Jump to navigation
Jump to search
પંજૂરી*[1]
મારે ખભે રમે છે દેવચકલીઓ.
મારી જીભ છે તરબોળ પંજૂરીના સ્વાદથી.
કાન ફાડી નાખે તેવો આરતીનો નાદ છે.
બસ, થોડી જ ક્ષણોમાં એ જન્મવાનો છે.
બાર વાગવામાં ત્રણ જ મિનિટ ઓછી છે.
ફરી કંસના હાથમાંથી
યશોદાની દીકરી સરકી જશે,
અને ફરી એ જ દેવવાણી ઉચ્ચારશે,
‘તારો કાળ જન્મી ચૂકયો છે!'
❏
- ↑ *પંજૂરી (કૃષ્ણજન્મ વખતે વહેંચાતો પ્રસાદ)
→