કમલ વોરાનાં કાવ્યો/27 વર્તુળ

વર્તુળ

૧
કેન્દ્ર ભણી
ધસધસ વહી આવતી
પ્રચંડ
નિર્બંધ રિક્તતા
પરિઘે
ખાળી લીધી છે
આંતર્-બહિર કેન્દ્રીયતા
સામસામે

૨
નર્યા ખાલીપાપૂર્વક
સમગ્ર વર્તુળ
કેન્દ્રને
આશ્લેષે છે
પ્રપૂર્ણ એકાગ્રતા
એને
ભુજા આઘે
ગ્રહી રાખે છે

૩
વર્તુળ વગરનું કેન્દ્ર એક અમથું ટપકું
રઘવાયું નિરાકાર
કેન્દ્રબિંદુ વગરનું વર્તુળ
અમસ્તો
અન્-અર્થ
ચકરાવો
શૂન્યાકારનો

૪
ત્રિજ્યા સિવાયના તમામ સંપર્ક
કેન્દ્રને
અવગણે છે
ત્રિજ્યા,
શક્ય અનંત ત્રિજ્યાઓને
અનંત ત્રિજ્યાઓ
કેન્દ્ર પરિઘ વચ્ચેના
અવકાશને

૫
અનેકાનેક વર્તુળ
એકમેકને
છેદી વિચ્છેદી રહ્યાં છે
પરિઘ પરનાં બિંદુ કેન્દ્ર
કેન્દ્ર પરિઘનો બિંદુ થઈ
એક
નિર્લય આકૃતિ
ઉપસાવી રહ્યાં છે.

૬
પરિઘને નથી આદિ ન અંત
ન કેન્દ્રને.
રિક્તતા
સમેટાઈ ઘનઘટ્ટ થઈ
બિંદુમાં રમમાણ રહે
કે
પ્રસ્તારે
અનવરત પરિભ્રમણમાં
રિક્તતાના આકારભેદ
કેન્દ્ર-વર્તુળ
અદ્વૈત છે.

૭
સામસામા
બરોબર અડધોઅડધ હિસ્સા
ગોઠવી દઈ
કેન્દ્રે
અથ-ઇતિનું છદ્મચક્ર
ધારણ કર્યું છે.
વ્યાસજી
વચ્ચોવચ્ચ રહી
પૂર્ણતાને અવરોધી રહ્યા છે.

૮
આ
એકધારું
એક અંતર
કેન્દ્રનું પરિઘથી
પરિઘનું કેન્દ્રથી
શબ્દકાળાતીત
એનું એ... નિરંતર