કમલ વોરાનાં કાવ્યો/37 ભીંત

ભીંત

(ગુચ્છ : ૩)

૧
ભીંતને કાન હોય છે.
ભીંતને
મોં
પણ હોય છે
હાથ પગ છાતી ત્વચા
નસો પણ
નસોમાં ધબક ધબક વહેતું
લોહી પણ
ને શ્વાસોચ્છ્વાસ પણ

૨
કાળો ડિબાંગ અંધકાર
પથરાય
કોઈ
બુઝાતી શગની માફક
ભીંત
ઓલવાઈ જાય

૩
કોઈ કોઈ વાર
આ ભીંતની
આરપાર
જોઈ શકાય છે

૪
ભોંય પર પડેલ
એક પીંછું ઉપાડવા
ભીંત
વાંકી વળે છે

પ
વેગીલો પવન
ફૂંકાયો
ભીંતે
હાથ વીંઝ્યા
હાથ
તૂટી ગયા

૬
કાન દઈ સાંભળું તો
આ ભીંતોમાં
અસંખ્ય પંખીઓની
પાંખોનો ફફડાટ
સંભળાય છે.