કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – વેણીભાઈ પુરોહિત/૪૪. શ્રાવણનો મહેરામણ
આ મસ્ત ઘટાઓ શ્રાવણની
અલમસ્ત છટા મહેરામણની.
ગગન ભભૂત લગાવી બેઠું
ભાંગ બદામી હજમ કરીને
મેઘ બજાવે મૃદંગ મદભર
તોડા મોડા ભરી ભરીને.
જાણે ત્રાડ પડે ત્રિભુવનમાં
અહિરાવણ મહિરાવણનીઃ
આ મસ્ત ઘટાઓ શ્રાવણની
અલમસ્ત છટા મહેરામણની.
તનની, મનની, વન-નિર્જનની
માટી મઘમઘ મરમી મરમી,
અનુભવ થાય અગોચર-ગોચર
ભટકલ ભટકલ, ભરમી ભરમી.
વીજ હલેતી હીંચ ચગાવે
પવનપતાકા કામણનીઃ
આ મસ્ત ઘટાઓ શ્રાવણની
અલમસ્ત છટા મહેરામણની.
દશે દિશાઓ ઢોળે ચામર,
છાયા ભીને વાન છબીલી,
ઇન્દ્રસભા નાચે નયનોમાં
વિરહ-મિલનની મોજ રસીલીઃ
કુદરતની પીંછીથી પ્રગટી
અજબ ચમક ચિતરામણનીઃ
આ મસ્ત ઘટાઓ શ્રાવણની
અલમસ્ત છટા મહેરામણની.
(આચમન, પૃ. ૫-૬)