કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – હરિકૃષ્ણ પાઠક/૪૯. મનહરા

૪૯. મનહરા

બે અક્ષર તો બોલ, મનહરા;
લગરીક આંખો ખોલ, મનહરા.

ચગી રહ્યો’તો મધ્યાકાશે;
કોણે નાખ્યો ઝોલ, મનહરા.

‘ડફોળ’ તેં ભાખ્યો’તો જેને
ના સમજ્યો તુજ મોલ, મનહરા.

અજબ-ગજબ કંઈ ઇલમી રચવા
કોઈ ન તારે તોલ, મનહરા.

શબ્દોનાં તળિયાં તાગીને
કોણ પકડશે પોલ, મનહરા.

હવે અગાસી ક્યાં જઈ ફરશે;
ક્યાં કરશે કલ્લોલ, મનહરા.

દરિયા તેં અગિયાર લખાવ્યા,
પાળી જાણ્યો કૉલ, મનહરા.

આઘેથી અથડાયો એવો
ભાષા હાલમડોલ, મનહરા.

ખાંસાહેબી, મૌજ-મજાકો
ઊભાં સાવ અબોલ, મનહરા.

ગઝલ ગુંજતી રહેશે હરદમ
માઢુને મનમ્હોલ, મનહરા.

લગરીક આંખો ખોલ, મનહરા;
બે અક્ષર તો બોલ, મનહરા.
(જળમાં લખવાં નામ, પૃ. ૩૦૨)