કોડિયાં/ગુંજનનું ગીત

ગુંજનનું ગીત

ઊભો હતો ઊંચી કરાડ,
          અદમ્ય સાદ ઉરથી સર્યો રે!
વીંધ્યા પથ્થર ને વીંધ્યા પહાડ,
          અજાણ ખૂણે પડઘો પડ્યો રે!

તે રાત થકી શોધું એ સ્થાન,
          જ્યાં અંતર હોંકાર સાંપડ્યો રે!
વાયુ વાત સુણ્યા મેં ગાન,
          ટેકરાની ટોચે ચડ્યો રે!

ઊંચેરી આભની કમાન,
          ખાલીખમ, મુંગું રડ્યો રે!
વનવન માંડ્યા મેં કાન,
          સાદ નવ પાછો જડ્યો રે!