કોડિયાં/ભાવના

ભાવના

ત્રિકાલનો ઘુમ્મટ-ઘેર તોડી,
સુણી રહું શાશ્વત શબ્દબ્રહ્મને!
ત્રિલોકના ભેદ મહા ઉકેલી,
રમી રહું નિત્ય નવા સનાતને!

સમુદ્રનાં સૌ વમળો વટાવી,
ઝંખી રહું રત્ન સહસ્ર પામવા!
ઝંઝાનિલોની ધરી પાંખ અંગે,
ઊડું અનંતે જગતાપ વામવા!

તિમિરનાં રાક્ષસજૂથ આવી,
ઝગી રહ્યો અંતરદીપ આવરે!
લડીલડી એકલ હાથ મ્હારે,
મથું હું અંધાર સહુ વિદારવા!

ક્ષણો, પ્રભો! આવી અનેક આપો;
ક્ષણો મટી જીવન સર્વ વ્યાપો!
2-11-’30