દલપત પઢિયારની કવિતા/સૂકા છાંટાની સલામું

સૂકા છાંટાની સલામું

ઊંચી નેંચી ખજૂરી ઘમઘમે રે.
અમે ટૂંકાં તણાતાં કમાડ રે,
          સાજણ એક આંબેલો.
ક્યાંક ડમરો છલકે ને મહેકે મોગરો,
અમે ક્યારીએ અંતરાયેલાં નીર રે;
          સાજણ એકલ આંબેલો.
પૂછે પારકી ભૂમિનાં ગોરજ ગુજેડાં,
અમે સાતમી પછીતની સંકડાસ્યું;
          સાજણ એકલ આંબેલો.
આંબો આંગણે ઊભો ને છાંયા પરદેશે,
અમે તોરણે તરાપેલી ગાંઠ્યું;
          સાજણ એકલ આંબેલો.
એક પગલું ગાજે રે ગોરમટી ભર્યું,
અમે સૂકા છાંટાની સલામું;
          સાજણ એકલ આંબેલો.