ધ્વનિ/અરુણ વેળા વહી જાય!

૩૭. અરુણ વેળા વહી જાય!

⁠અરુણ વેળા વહી જાય!
નદી-જલ-દલ નિજ કલકલ રવ મહીં
એક હિ કથા કહી જાય!

⁠વનવન દેખ વસંત રમે, પ્રિય!
⁠કુસુમ ખીલ્યાં કરીએ મધુ-સંચય,
⁠કંઠ થકી ઝરીએ ગુંજન-લય,
કાલ ઉપર રહીએ ક્યમ નિર્ભર?-
કાલ દીઠી નહીં જાય!

⁠આંહીં ચડી પૂનમની ભરતી,
⁠તરલ તરણી સાગરભણી સરતી,
⁠ચલ, ચલ, આજ પ્રયાણ તણી ઘડી,
ઓટ થતાં જલ વિણ તટ પર બસ
ભીની વેળુ રહી જાય!

⁠ગગનતણી દ્યુતિનાં ઉર-તરસ્યાં,
⁠ગરુડ-પાંખ ફૂટી, પ્રાણ શું હરખ્યા!
⁠કવણ શૃંગ અવ પ્રિય વણ પરશ્યાં?
થનગન થનગન થતું બલ, ત્યહીં પલ
અલસ તે ક્યમ સહી જાય?...
 
૩-૮-૪૭