ધ્વનિ/નીરખું નિર્નિમેષ

૫. નીરખું નિર્નિમેષ

⁠નીરખું નિર્નિમેષ :
⁠સાંજને સમય મોરલીને લય
ધણને વાળી લાવતો ત્યારે
⁠ધૂળથી મલિન વેશ,
ને તારા વિખરાયેલા કેશ,
⁠હો વાલમ! નીરખું નિર્નિમેષ.

નેણનાં તરલ તેજમાં ન્યાળું
⁠હસતું તારું હેત,
વણબોલે વણપરશે મારું
⁠હૈયું હરી લેત, ઘર
તે ગગન જોઈ લ્યો જાણે
⁠ઈન્દુને પ્રવેશ.

કામની રે’ નવ કામના, જ્યાં ત્યાં
⁠રમતું તારું રૂપ,
હાય વ્રીડાથી હાર પામીને
⁠હોઠની વાણી ચૂપ,
સાંજને સમય પ્રેમનો હે પ્રિય!
⁠નીરખું નવોન્મેષ.
૧૯-૪-૪૯