મધ્યકાલીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/લોક-ગીતકારો પદ (૧૨)
દેવનાં દીધેલાં
તમે મારાં દેવનાં દીધેલ છો,
તમે મારાં માગી લીધેલ છો,
આવ્યાં ત્યારે અમર થઈને રો’!
મા’દેવ જાઉં ઉતાવળી ને જઈ ચડાવું ફૂલ;
મા’દેવજી પરસન થિયા ત્યારે આવ્યાં તમે અણમૂલ.
તમે મારું નગદ નાણું છો,
તમે મારું ફૂલ વસાણું છો,
આવ્યાં ત્યારે અમર થઈને રો’!
મા’દેવ જાઉં ઉતાવળી ને જઈ ચડાવું હાર;
પારવતી પરસન થિયા ત્યારે આવ્યા હૈયાના હાર
– તમે મારું નગદ
હડમાન જાઉં ઉતાવળી ને જઈ ચડાવું તેલ;
હડમાનજી પરસન થિયા ત્યારે ઘોડિયાં બાંધ્યાં ઘેર
– તમે મારું નગદ
તમે મારાં દેવનાં દીધેલ છો,
તમે મારાં માગી લીધેલ છો,
આવ્યાં ત્યારે અમર થઈને રો’!
*
ચીચણ પાસે પાલડી ને ત્યાં તમારી ફઈ;
પાન સોપારી ખાઈ ગઈ, કંકોતરીમાંથી રહી.
– તમે મારાં
ભાવનગર ને વરતેજ વચ્ચે રે’ બાળુળાની ફઈ;
બાળુડો જ્યારે જલમિયો ત્યારે ઝબલા-ટોપીમાંથી ગઈ.
બાળુડો જ્યારે પરણશે ત્યારે નોતરામાંથી રઈ! – તમે મારાં