મનોહર ત્રિવેદીનાં કાવ્યો/તને ઓળખું છું, મા
Jump to navigation
Jump to search
તને ઓળખું છું, મા
તને ઓળખું છું, મા
સરે અચાનક હોઠેથી બસ, એક વેણ તે ખમ્મા!
ખમ્મા કહેતાં પાંપણ પરથી નહીં ખરેલાં આંસુ
ઘરને ખૂણે એકલવાયું વરસે છે ચોમાસું
મળે લ્હેરખીઃ હોઉં ભલે હું લૂ-ઝરતા મારગમાં
તરણા પેઠે ચાવે કે હડસેલે, કોઈ ફેંકે
પગભર ઊભો થાઉં ફરી તારી મમતાને ટેકે
દસે ટેરવાં અડે ને પીડા છૂ થાતી પળભરમાં
ઘરથી જાઉં દૂર છતાં તું હોય આંખની સામે
કોણ અભાગી હોય જે માને આમ સદા ના પામે?
સ્મરણ-સ્મરણ તે તીરથઃ તારી એમ કરું પરકમ્મા
તને ઓળખું છું, મા