યોગેશ જોષીની કવિતા/ઝરમર વરસે ઝીણી

ઝરમર વરસે ઝીણી

ઝરમર વરસે ઝીણી
થાય મને કૈ લઉં પાંપણથી વીણી

વર્ષાની ધારાઓ સાથે
આભ પીગળતું ચાલે,
ધણ વાદળનાં વીજ-ચાબખે
પવન હાંકતો ચાલે.

માટીમાંથી સુગંધ ફોરતી ભીની
ઝરમર વરસે ઝીણી

ઘેરાયા આ મેઘની વચ્ચે
રહી રહી ઢોલ ઢબૂકે,
હૈયામાં ગોરંભા વચ્ચે
રહી રહી વીજ ઝબૂકે !

રોમે રોમે અગન ઊઠે છે તીણી
ઝરમર વરસે ઝીણી