સંજુ વાળાનાં કાવ્યો/ગુણીજન

From Ekatra Wiki
Jump to navigation Jump to search
ગુણીજન


સહજ સાંભરે એક બાળા ગુણીજન,
ગઝલ ગીતની પાઠશાળા ગુણીજન.

પ્રણયની પઢી પાંચ માળા ગુણીજન,
ખુલ્યાં બંધ દ્વારોનાં તાળાં ગુણીજન.

નહીં છત મળે તો ગમે ત્યાં રહીશું,
ભરો કિન્તુ અહીંથી ઉચાળા ગુણીજન.

કદી પદ-પ્રભાતી કદી હાંક, ડણકાં
ગજવતા રહે ગીરગાળા ગુણીજન

પડ્યો બોલ ઝીલે, ઢળે ઢાળ માફક
નીરખમાં ય નમણાં, નિરાળાં ગુણીજન

ધવલ રાત્રી જાણે ધુમાડો ધુમાડો
અને અંગ દિવસોનાં કાળાં ગુણીજન

આ મત્લાથી મક્તા સુધી પહોંચતા તો
રચાઈ જતી રાગમાળા ગુણીજન

રંગીન માછલી છે

ઝાંખા ઉજાસ વચ્ચે તેં જે કથા કહી છે
સાંભળજે કાન દઈને એની જ આ કડી છે

પંખી યુગલને વડલાની ડાળ સાંપડી છે
’ને ક્રોંચવધની ઘટના જીવમાં ઝમી રહી છે

પળને બનાવે પથ્થર, પથ્થરને પારદર્શક
તાકી રહી છે કોને આ કોની આંગળી છે?

નખ હોય તો કપાવું, દખ હોય તો નિવારું
ભીતરને ભેદતી આ મારી જ પાંસળી છે

કાજળ બનીને આવો કે જળ બની પધારો,
પાંપણથી નમણી બીજી ક્યાં કોઈ પાલખી છે?

ઇચ્છાના કાચઘરમાં એ કેદ થાય અંતે,
માણસનું નામ બીજું રંગીન માછલી છે

છપ્પા-ગઝલ