સમગ્ર અરધી સદીની વાચનયાત્રા/પ્રહ્લાદ પારેખ/સાદ કરે છે!

સાદ કરે છે, દિલ હરે છે રે,
મને એ સાદ કરે છે રે!
ગામને પાદર રોજ બપોરે
ઝાડવાં કેરી ડાળ,
સાદ કરે છે સાંજને ટાણે
દૂરની ડુંગરમાળ! — મને એ.
ભણવા-ટાણે સાદ કરે છે
નાનકું એક તળાવ,
કામની વેળા રોજ બોલાવે
એક એવો છે ઢાળ! — મને એ.
નદીઓ કેરી ભેખડ પેલી,
ખેતરો કેરી હાર,
સાદ કરે છે જંગલ-કેડી,
કેમ કરું હું વાર? — મને એ.
આભ અડે જ્યાં દૂર જમીને
કોણ છુપાયું ત્યાં?
રોજ ઇશારે એય બોલાવે :
આવ, અલ્યા! અહીંયાં! — મને એ.