પિયુ પિયુ કર પ્યાસી ભઈ, જલ મેં પેઠી ન્હાય; શિર પર પાની ફિર વળ્યો, પિયુ બિન પ્યાસ ન જાય.
પિયુને માટે તલસતી સ્ત્રી જાણે કે તૃષાતુર બની ગઈ છે. એ સરોવરમાં પડીને માથાબૂડ પાણીમાં ન્હાય છે છતાં પિયુ વિના એના હૈયાની તરસ બુઝાતી નથી.