પરકીયા/ઘાસ

ઘાસ

સુરેશ જોષી

કૂણાં લીંબોઈનાં પાંદડાંના જેવા નરમ લીલા તડકાથી
પૃથ્વી ભરાઈ ગઈ છે આ સવારવેળાએ;
કાચા લીંબુના જેવું લીલું ઘાસ – તેવું જ સુવાસિત –
હરણો દાંત વડે તોડે છે એને!

મને ય થાય છે કે આ ઘાસની વાસ મદિરાની જેમ
જામ પર જામ ભરીને પીધે રાખું,
આ ઘાસનું શરીર ઉપભોગ્ય – આંખે આંખ ઘસું,
ઘાસની પાંખે મારાં પીંછાં.
ઘાસની અંદર ઘાસ થઈને જન્મું એક નિબિડ
ઘાસ-માતાના શરીરના સુસ્વાદુ અન્ધકારમાંથી અવતરું.