મધ્યકાલીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/પદ (૩૧)

પદ (૩૧)

નરસિંહ મહેતા

સેજ ઉપર બીજી સેજ રચીને, ત્યાંહાં મારા વહાલાને પોઢાડું રે;
બોલંતી, ચાલંતી રમઝમ કરતી જેમ પિયુનું ઉર થાય ટાઢું રે.
સેજ
સંપત્તિ નહોતી દિન આટલડા, મન માંહે રહેતો વિચાર રે;
હવાં ફૂલ ફૂલ્યાં, પરિમલ અતિ વાધ્યો, વિવિધ વસન સુખસાર રે.
સેજ
પોઢો પીતાંબર! પરમ પુરુષોત્તમ! પૂરો મારા મનના કોડ રે;
સાંભરે તો વચે વચે સામું જોજો: ભણે નરસૈંયો કર જોડ રે.
સેજ