મધ્યકાલીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા /આનંદઘન પદ ૨
Jump to navigation
Jump to search
પદ ૨
આનંદઘન
સુહાગણ જાગી અનુભવ પ્રીત; સુહાગણ
નિંદ અનાદિ અજ્ઞાનકી મિટ ગઈ નિજ રીત. સુહાગણ
ઘટમંદિર દીપક કિયો, સહજ સુજ્યોતિ સરૂપ;
આપ પરાઈ આપુહી, ઠાનત વસ્તુ અનૂપ. સુહાગણ
કહાં દિખાવું ઔરકું, કહાં સમજાઉં ભોર;
તીર અચૂક હૈ પ્રેમકા, લાગે સો રહે ઠોર. સુહાગણ
નાદવિલુદ્ધો પ્રાણકૂં, ગિને ન તૃણ મૃગલોય;
આનંદઘન પ્રભુ પ્રેમકી, અકથ કહાની હોય. સુહાગણ