View source for ગુજરાતી ગઝલસંપદા/ રમેશ પારેખ

{{SetTitle}}

{{Heading|રમેશ પારેખ}}
<poem>
એકલો છે યાને સોએ સો ટકા એ શુદ્ધ છે, 
આ પરિસ્થિતિમાં અહીં હરએક માણસ બુદ્ધ છે.<br>
છીનવી લીધાં પ્રથમ તેણે બધાં હથિયાર પણ, 
ને કહ્યું તારી હયાતી તો સ્વયં એક યુદ્ધ છે. <br>
જેને તેં ખંડેરમાં પલટાવ્યું એ મારું હૃદય,
આજ પણ તારાં સ્મરણથી કેટલું સમૃદ્ધ છે.<br>
જન્મતાવેંત જ નસીબ કમ્મરથી ઝૂકેલું મળે,
એટલે અહીં કોઈ પણ ઉંમરની વ્યક્તિ વૃદ્ધ છે.<br>
વિશ્વ એની ગતમાં ચાલે તારી ગતમાં તું રમેશ,
એટલે રસ્તા બધા દુઃસ્વપ્નથી અવરુદ્ધ છે.
</poem>


{{Heading| ગઝલ |}}
<poem>
જોયું ને ઊઠ્યો ને ચોંક્યો ને કૂદ્યો ને નાઠો રે નાઠો
મારામાંથી એક મારો જ ભયભીત ફાંટો રે ફાંટો <br>
આતંક આતંક ઘરમાં ગલીમાં ને આખા નગરમાં
વળી આંખની સાથે આંખોમાં આંખોની ગાંઠો રે ગાંઠો <br>
તરસમાં બધા હાથ રઘવાતા રઘવાતા રઘવાઈ બેઠા
હથેળીમાં વીરડાઓ ગાળ્યાં; નથી જળનો છાંટો રે છાંટો <br>
અને ઘાવ પ્રસર્યા વિચારોમાં એવી તો કરપીણ ઝડપે
ન શ્રદ્ધા, ન પીડા, ન મૃત્યુ, ન ઔષધ, ન પાટો રે પાટો <br>
હજુ ઘેનમાં લંગડા ભંગડા ભંગડા શ્વાસ લવક્યા કરે છે
આ ચહેરાના જંગલમાં વાગ્યો’તો સોનેરી કાંટો રે કાંટો <br>
થયો છે કચરઘાણ કેવો અકસ્માત હરએક જણમાં
છે સૌ પાસે પોતાનું ગંધાતું શબ: કોઈ દાટો રે દાટો 
</poem>

{{HeaderNav2
|previous = 2
|next = 4
}}