View source for મધ્યકાલીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા /માસ ૭

{{SetTitle}}

{{Heading|માસ ૭ - આસો|}}
<poem>
દુહા
વાહલે વલણ કર્યો નહીં, આવ્યો આસો માસ;
સરદની રાતિ સોહામણી, કામિની ખેલિ રાસ.{{space}}		૧

નીર નિવાંણે નીતર્યાં, ઓષધી પાકી વન્ન.
પીલી થઈ રે વસુંધરા, પૂરણ પાકાં અન્ન.{{space}}			૨
શ્રમજબિંદુઈં સોભિ રે જિમ જુવતી સુરતાંતિ;
ઓસકણ-બિંદુ ઉપરિ તિમ અવની એકાંતિ.{{space}}		૩
સરદ નિસાની ચંદ્રિકા, ઓપિ અધિક ઉજાસ;
હંસ ન દેખિ હંસલી ચંદ્રતણિ પ્રકાસ.{{space}}			૪

જિણિ રતિં મોતી નીપજે સીપ-સમુદ્ર માંહિ,
તિણિ રતેં કંત-વિજોગિયાં ખિણ વરસાં સો થાઈ.{{space}}		૫

ધરિ ધરિ દીપ દીવાલી રે, બાલી ગરબો ગાય;
પહિરણ પીત પટોલી રે, બોલી કેસર માંહિ.{{space}}		૬

સેજ-સંજોગે રણઝણે નવલા નૂપુર-નાદ;
કંત વિના કુણ ટાલે રે મુઝ મનનો વિખવાદ?{{space}}		૭

જોવન - જલનિધિ ઊલટ્યા, પ્રગટી રત્નની રાસિ;
નાથ વિના સવિ સુનું રે, આપું કેહનિ ઉલ્લાસ?{{space}}		૮

:::::		ફાગ
કંત સંયોગિની કુસુમ-સેજે સુંદરી સવિ રમે દિવ્ય હેજે;
મેદિનીમાં રહ્યા મેહ વરસી, ટલવલિ રાજુલ નેમ-તરસી.{{space}}	૯
</poem>