18,450
edits
No edit summary |
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
||
(One intermediate revision by one other user not shown) | |||
Line 1: | Line 1: | ||
{{SetTitle}} | {{SetTitle}} | ||
{{Heading| | {{Heading|પેંડારિયાં | કિશોરસિંહ સોલંકી}} | ||
અતારે તો ભઈ ભણતર વધ્યું અને ગણતર વધ્યું. ચીપિયા જેવડાં છોકરાં અડધા મણનો ભાર લઈને નૅહાળે જાતાં થ્યાં. જનમતાંની હારે જ એકડો કે એ-બી-સી-ડીની શરૂઆત થઈ જ જાય. હજી છોકરાને પૂરી રમજણ તો આઈ ના વોય તોય ભણવાનું શરૂ થઈ જાય. અલ્યા, ઈમ તે કાંઈ બાલીટન બનવાનાં અતાં? | અતારે તો ભઈ ભણતર વધ્યું અને ગણતર વધ્યું. ચીપિયા જેવડાં છોકરાં અડધા મણનો ભાર લઈને નૅહાળે જાતાં થ્યાં. જનમતાંની હારે જ એકડો કે એ-બી-સી-ડીની શરૂઆત થઈ જ જાય. હજી છોકરાને પૂરી રમજણ તો આઈ ના વોય તોય ભણવાનું શરૂ થઈ જાય. અલ્યા, ઈમ તે કાંઈ બાલીટન બનવાનાં અતાં? | ||
Line 83: | Line 83: | ||
મારા ગાંમનાં ટેણિયાંને હવે જાવું નથી પડતું સેતરમાં કે ચરામાં ઢોર ચારવા માટે. ચરો પણ ચરો જ ર્યો નથી હવે તો. પછી કુણ જાવાનું અતું? તળાવમાં કદીય ભરાતું નથી પાંણી કે જેથી આબૂલો-ધાબૂલો રમી શકે છોકરાં. હવે તો બધું હંકડાવા અને હુકાવા માંડ્યું છે માંણહોના મનની જ્યમ. એટલે તો કઉં છું કે, જ્યમ ભણતર વધ્યું ઈમ માંણહોમાંથી માંણહાઈ ઘટવા માંડી! ગણતરીઓ થાવા માંડી જીવવા માટે પણ. એટલે તો અમારી મોકળાશને તમારી ગણતરીઓ ગળી જૈ છે એનું ભારોભાર દુઃખ છે અમોને ભૈ! | મારા ગાંમનાં ટેણિયાંને હવે જાવું નથી પડતું સેતરમાં કે ચરામાં ઢોર ચારવા માટે. ચરો પણ ચરો જ ર્યો નથી હવે તો. પછી કુણ જાવાનું અતું? તળાવમાં કદીય ભરાતું નથી પાંણી કે જેથી આબૂલો-ધાબૂલો રમી શકે છોકરાં. હવે તો બધું હંકડાવા અને હુકાવા માંડ્યું છે માંણહોના મનની જ્યમ. એટલે તો કઉં છું કે, જ્યમ ભણતર વધ્યું ઈમ માંણહોમાંથી માંણહાઈ ઘટવા માંડી! ગણતરીઓ થાવા માંડી જીવવા માટે પણ. એટલે તો અમારી મોકળાશને તમારી ગણતરીઓ ગળી જૈ છે એનું ભારોભાર દુઃખ છે અમોને ભૈ! | ||
{{HeaderNav | |||
|previous=[[ગુજરાતી નિબંધ-સંપદા/કિશોરસિંહ સોલંકી/મેળો|મેળો]] | |||
|next = [[ગુજરાતી નિબંધ-સંપદા/રમણ સોની/હજુ બીજો પગ બાકી હતો|હજુ બીજો પગ બાકી હતો]] | |||
}} |
edits