અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/અવિનાશ વ્યાસ/માડી, તારું કંકુ ખર્યું ને —: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
◼
No edit summary |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
Line 35: | Line 35: | ||
અવિનાશ વ્યાસ • માડી, તારું કંકુ ખર્યું ને • સ્વરનિયોજન: અવિનાશ વ્યાસ • સ્વર: રાસબિહારી દેસાઇ, વિભા દેસાઇ | અવિનાશ વ્યાસ • માડી, તારું કંકુ ખર્યું ને • સ્વરનિયોજન: અવિનાશ વ્યાસ • સ્વર: રાસબિહારી દેસાઇ, વિભા દેસાઇ | ||
{{HeaderNav | |||
|previous=[[અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/તનસુખ ભટ્ટ ‘યાત્રી’/ઝંખના (ધોળિયું ધજાયું) | ઝંખના (ધોળિયું ધજાયું)]] | ધોળીયું ધજાયું જ્યાં ફરફરે, ગરવા ગિરિવરની ટૂંક,]] | |||
|next = [[ અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/ઉમાશંકર જોશી/નખી સરોવર ઉપર શરત્ પૂર્ણિમા | નખી સરોવર ઉપર શરત્ પૂર્ણિમા]] | પેલી આછા ધૂમસ મહીંથી શૃંગમાલા જણાય ]] | |||
}} |
Latest revision as of 12:29, 20 October 2021
માડી, તારું કંકુ ખર્યું ને —
અવિનાશ વ્યાસ
માડી! તારું કંકુ ખર્યું ને સૂરજ ઊગ્યો,
જગ માથે જાણે પ્રભુતાએ પગ મૂક્યો;
કંકુ ખર્યું ને સૂરજ ઊગ્યો.
મંદિર સરજાયું ને ઘંટારવ ગાજ્યો,
બ્રહ્મનો ચંદરવો માએ આંખ્યુંમાં આંજ્યો,
દીવો થાવા મંદિરનો ચાંદો આવી પૂગ્યો;
કંકુ ખર્યું ને સૂરજ ઊગ્યો.
માવડીની કોટમાં તારાનાં મોતી,
જનનીની આંખ્યુંમાં પૂનમની જ્યોતિ;
છડી રે પુકારી માની મોરલો ટહુક્યો,
કંકુ ખર્યું ને સૂરજ ઊગ્યો.
નોરતાંના રથના ઘૂઘરા બોલ્યા,
અજવાળી રાતે માથે અમૃત ઢોળ્યાં;
ગગનનો ગરબો માનાં ચરણોમાં ઝૂક્યો,
કંકુ ખર્યું ને સૂરજ ઊગ્યો.
અવિનાશ વ્યાસ • માડી, તારું કંકુ ખર્યું ને • સ્વરનિયોજન: અવિનાશ વ્યાસ • સ્વર: રાસબિહારી દેસાઇ, વિભા દેસાઇ