અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/`સરોદ' `ગાફિલ' મનુભાઈ ત્રિવેદી /રંગ લાગ્યો છે: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
HardikSoni (talk | contribs) (Created page with "<poem> ખબર એ તો નથી અમને કે શાનો રંગ લાગ્યો છે, મળે છે તે સહુ ક્હે છે, મજા...") |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
(One intermediate revision by one other user not shown) | |||
Line 1: | Line 1: | ||
{{SetTitle}} | |||
{{Heading|રંગ લાગ્યો છે |`સરોદ' `ગાફિલ' મનુભાઈ ત્રિવેદી}} | |||
<poem> | <poem> | ||
ખબર એ તો નથી અમને કે શાનો રંગ લાગ્યો છે, | ખબર એ તો નથી અમને કે શાનો રંગ લાગ્યો છે, | ||
Line 20: | Line 23: | ||
{{Right|(બંદગી, પૃ. ૨૬)}} | {{Right|(બંદગી, પૃ. ૨૬)}} | ||
</poem> | </poem> | ||
{{HeaderNav | |||
|previous=[[ અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/`સરોદ' `ગાફિલ' મનુભાઈ ત્રિવેદી /ફીણ ઝાઝાં ને — | ફીણ ઝાઝાં ને —]] | વેગીલા બેલી, ફીણ ઝાઝાં ને નીર થોડાં,]] | |||
|next=[[ અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/પ્રેમશંકર હ. ભટ્ટ /વંકી ધરા | વંકી ધરા]] | વંકી ધરા, પગ લથડે, ખૂટતા શ્વાસ, ટકે કેમ કાય?]] | |||
}} |
Latest revision as of 08:37, 21 October 2021
રંગ લાગ્યો છે
`સરોદ' `ગાફિલ' મનુભાઈ ત્રિવેદી
ખબર એ તો નથી અમને કે શાનો રંગ લાગ્યો છે,
મળે છે તે સહુ ક્હે છે, મજાનો રંગ લાગ્યો છે.
ભલે ના ના કહો, એના વિના ન્હોયે ચમક આવી,
તમે મારું કહ્યું માન ન માનો, રંગ લાગ્યો છે.
મલકતું મોં અને ચમકી જતી આંખો કહી દે છે,
ભલે છૂપી એ રાખો વાત, છાનો રંગ લાગ્યો છે.
નથી લાલાશ આંખોમાં હૃદય કેરી બળતરાથી,
પડ્યા ચરણોમાં એના કે હિનાનો રંગ લાગ્યો છે.
અહીં ને ત્યાં, બધે એક જ સમંદર રંગનો રેલે,
કહેશે કોણ, કોને કેની પાનો રંગ લાગ્યો છે?
થયો રંગીન વાતો લાવતો ગઝલોમાં તું ‘ગાફિલ’!
તને આ અંજુમન કેરી હવાનો રંગ લાગ્યો છે.
(બંદગી, પૃ. ૨૬)