અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/નિનુ મઝુમદાર/પળો વીતેલ: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
Line 24: | Line 24: | ||
હતો આબાદ ગુલશનમાં, હતો બરબાદ ગુલશનમાં. | હતો આબાદ ગુલશનમાં, હતો બરબાદ ગુલશનમાં. | ||
</poem> | </poem> | ||
{{HeaderNav | |||
|previous=[[ અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/અમૃત `ઘાયલ'/શૂન્ય કરતાં તો… (કેમ ભૂલી ગયા?) | શૂન્ય કરતાં તો… (કેમ ભૂલી ગયા?)]] | કેમ ભૂલી ગયા? દટાયો છું, આ ઇમારતનો હુંય પાયો છું.]] | |||
|next=[[અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/નિનુ મઝુમદાર/શ્યામ | શ્યામ]] | મેશ ન આંજું રામ! લેશ જગ્યા નહીં ]] | |||
}} |
Latest revision as of 08:51, 21 October 2021
પળો વીતેલ
નિનુ મઝુમદાર
પળો વીતેલ જીવનની કરું છું યાદ ગુલશનમાં,
ઠહર આંસુ! બહારા’વી છે મુદ્દત બાદ ગુલશનમાં.
નિહાળી હું શકું અહીંથી હજીયે આશિયાનાને,
તું શાને પીંજરું રાખે, અરે સય્યાદ ગુલશનમાં!
અમારી જિન્દગીમાં એ બહારા’વી નહીં પાછી,
ગુલો હર સાલ, બસ! કરતાં રહ્યાં ફરિયાદ ગુલશનમાં.
ઘડીભર વીજળી! થોડી વધુ દે રોશની મુજને,
હતી કઈ ડાળ મારી તે કરું છું યાદ ગુલશનમાં.
સવારે છે ચમન ભીનો કે ભીની છે નજર મારી?
પડ્યો શું રાતભર મોસમ વિના વરસાદ ગુલશનમાં?
બહારોમાં મળ્યો ના કોઈને પૂરો સમય રોવા,
દઉં છું એટલે હું પાનખરને દાદ ગુલશનમાં.
‘નિરંજન’ની વફાદારી વિશે, બસ! એટલું કહેજો,
હતો આબાદ ગુલશનમાં, હતો બરબાદ ગુલશનમાં.