અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/રવીન્દ્ર પારેખ/આરોઓવારો: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
MeghaBhavsar (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|આરોઓવારો|રવીન્દ્ર પારેખ}} <poem> ખોબામાં ઝીલું તે તારો વરસાદ ::...") |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
| Line 23: | Line 23: | ||
::: પછી ક્યાંય ન હો આરોઓવારો... | ::: પછી ક્યાંય ન હો આરોઓવારો... | ||
</poem> | </poem> | ||
{{HeaderNav | |||
|previous=[[ અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/ઘનશ્યામ ઠક્કર/મળવાનું મન પ્હોંચ્યું (રાધાના ગુસ્સાનું ગીત) | મળવાનું મન પ્હોંચ્યું (રાધાના ગુસ્સાનું ગીત)]] | મળવાનું મન પ્હોંચ્યું જોજનવા દૂર તોય ખેંચાતી જાઉં છું પછીતે !]] | |||
|next=[[અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/રવીન્દ્ર પારેખ/ગોકુળિયું | ગોકુળિયું]] | મથુરાની આંખોને લ્હોવા જતાંય કદી મનમાં શું... ]] | |||
}} | |||
Latest revision as of 12:57, 27 October 2021
આરોઓવારો
રવીન્દ્ર પારેખ
ખોબામાં ઝીલું તે તારો વરસાદ
અને આંખોમાં ઝીલું તે મારો,
તારો વરસાદ મને મધમીઠો લાગે
પણ મારો વરસાદ જરા ખારો
પછી ક્યાંય ન હો આરોઓવારો...
ઓણસાલ ચોમાસુ મારવાડી એવું
કે ખરચે છે માંડ જરા પાણી,
સૂરજ પર મૂકેલા પેણામાં જળની
જુવાર માંડ ફૂટે થઈ ધાણી,
ફોરાં તો ઝીલું ન ઝીલું ત્યાં છટકે
તો થાય આ તે વર્ષા કે પારો?
પછી ક્યાંય ન હો આરોઓવારો...
વાદળાંઓ છાણ જેમ રોજ નડે રસ્તે
તો દૂર કરે કોણ એવા ત્રાસને?
સાવરણું લઈને એક થાકેલી ભરવાડણ
વાળે છે આખા આકાશને,
જળની સળીનો માંડ ઢગલો ઉપાડે
ને માથે મૂકે કે છૂટે ભારો,
પછી ક્યાંય ન હો આરોઓવારો...