અભિમન્યુ આખ્યાન/કડવું ૨૯: Difference between revisions

From Ekatra Wiki
Jump to navigation Jump to search
No edit summary
No edit summary
 
(One intermediate revision by the same user not shown)
Line 4: Line 4:
{{Poem2Open}}
{{Poem2Open}}
{{Color|Blue|[‘હેલી હાં હાં રે...’ની વિશિષ્ટ લઢણની પ્રત્યેક પંક્તિવાળું આ કડવું ઉત્તરાની હૃદયાવ્યથા, વ્યગ્રતા  અને પતિમિલનની ઝંખનાના ભાવોને વ્યક્ત કરે છે. એનો રાગ જ શોક રામગ્રી છે એ આખ્યાનકારે પ્રસંગાનુરૂપ કે ભાવનુરૂપ કેવી લય-સંગીતસૂઝ રાખવી પડતી હશે એનું નિદર્શક છે.}}
{{Color|Blue|[‘હેલી હાં હાં રે...’ની વિશિષ્ટ લઢણની પ્રત્યેક પંક્તિવાળું આ કડવું ઉત્તરાની હૃદયાવ્યથા, વ્યગ્રતા  અને પતિમિલનની ઝંખનાના ભાવોને વ્યક્ત કરે છે. એનો રાગ જ શોક રામગ્રી છે એ આખ્યાનકારે પ્રસંગાનુરૂપ કે ભાવનુરૂપ કેવી લય-સંગીતસૂઝ રાખવી પડતી હશે એનું નિદર્શક છે.}}
{{Color|Blue|લગ્ન પછી પહેલે આણે સાસરે જતી કન્યાને વસ્ત્રોનીસંપત્તિ વિના સાસરે પગ મુકતાં કેવું અડવાપણું-અભાગિયાપણું લાગે? રાયકો સાંઢ પાછી વાળે છે. સુદેષણાએ મોકલેલી બીજી સાંઢ દ્વારાએ ગવાળો મળે છે.]}}
{{Color|Blue|લગ્ન પછી પહેલે આણે સાસરે જતી કન્યાને વસ્ત્રોનીસંપત્તિ વિના સાસરે પગ મુકતાં કેવું અડવાપણું-અભાગિયાપણું લાગે? રાયકો સાંઢ પાછી વાળે છે. સુદેષણાએ મોકલેલી બીજી સાંઢ દ્વારાએ ગવાળો મળે છે.]}}{{Poem2Close}}


<Poem>
<Poem>

Latest revision as of 15:40, 11 November 2021

કડવું ૨૯

[‘હેલી હાં હાં રે...’ની વિશિષ્ટ લઢણની પ્રત્યેક પંક્તિવાળું આ કડવું ઉત્તરાની હૃદયાવ્યથા, વ્યગ્રતા અને પતિમિલનની ઝંખનાના ભાવોને વ્યક્ત કરે છે. એનો રાગ જ શોક રામગ્રી છે એ આખ્યાનકારે પ્રસંગાનુરૂપ કે ભાવનુરૂપ કેવી લય-સંગીતસૂઝ રાખવી પડતી હશે એનું નિદર્શક છે.

લગ્ન પછી પહેલે આણે સાસરે જતી કન્યાને વસ્ત્રોનીસંપત્તિ વિના સાસરે પગ મુકતાં કેવું અડવાપણું-અભાગિયાપણું લાગે? રાયકો સાંઢ પાછી વાળે છે. સુદેષણાએ મોકલેલી બીજી સાંઢ દ્વારાએ ગવાળો મળે છે.]

રાગ શોક રામગ્રી

હલી હાં હાં રે, પટકૂળ પડિયાં પંથમાં રે,
હલી હાં હાં રે, ઉત્તરાનું મન ગયું કંથમાં રે.          ૧

હલી હાં હાં રે, સાસરડે કેમ સંચરું રે?
હલી હાં હાં રે, પાય લાગણું શું કરું રે?          ૨

હલી હાં હાં રે, હું છું પિયરની સોભાગણી રે;
હલી હાં હાં રે, મુને લોક કહેશે અભાગણી રે.          ૩

હલી હાં હાં રે, રાયકાજી પાછા વળો રે;
હલી હાં હાં રે, વસ્ત્ર જોવા વાટ્યે પળો રે.          ૪

હલી હાં હાં રે, સાંઢ્યને પાછી વાળતો રે;
હલી હાં હાં રે, જાય મારગડો નિહાળતો રે.          ૫

હલી હાં હાં રે, બન્ને જણ વેગે વળ્યાં રે;
હલી હાં હાં રે, પિહેરને પંથે પળ્યાં રે.          ૬

હલી હાં હાં રે, સુદેષ્ણાએ સાંઢ્ય મોકલી રે;
હલી હાં હાં રે, તે મારગમાં આવી મળી રે.          ૭

હલી હાં હાં રે, ગવાળો જે વીસર્યો રે;
હલી હાં હાં રે, તે ઉત્તરાની આગળ ધર્યો રે.          ૮

હલી હાં હાં રે, માતાએ વેળા જાળવી રે;
હલી હાં હાં રે, વસ્ત્ર મોકલ્યાં ભાળવી રે.          ૯

હલી હાં હાં રે, પટકૂળ લીધાં હાથમાં રે;
હલી હાં હાં રે, જાવા સાસરિયાંના સાથમાં રે.          ૧૦

હલી હાં હાં રે, ઉત્તરા ચાલ્યાં હરખ શું રે;
હલી હાં હાં રે, આજ પરણ્યા પિયુને નીરખશું રે.          ૧૧

હલી હાં હાં રે, રાયકા, સાંઢ્ય હાંકો ઉતાવળી રે;
હલી હાં હાં રે, જે નાથ જાયે મુજને મળી રે.          ૧૨

હલી હાં હાં રે, ચાર ઘડી દા’ડો ચડ્યો રે;
હલી હાં હાં રે, ત્યારે રબારી રણમાં પળ્યો રે.          ૧૩

હલી હાં હાં રે, સંજય વાણી એમ કહી રે;
હલી હાં હાં રે, એ કથા તો અહીં રહી રે.          ૧૪

હલી હાં હાં રે, ઉત્તરાને આણું ગયું રે;
હલી હાં હાં રે, એટલે રણમાં શું થયું રે?          ૧૫

વલણ
રણ મધ્યે શું થયું? સંજય વાણી ઓચરે;
અભિમન્યુ રણમાં ચઢે, તે સામગ્રી કેવી કરે?          ૧૬