26,604
edits
સુમન શાહની વાર્તાસૃષ્ટિ/કેવી છે!: Difference between revisions
સુમન શાહની વાર્તાસૃષ્ટિ/કેવી છે! (view source)
Revision as of 11:01, 21 April 2022
, 11:01, 21 April 2022no edit summary
KhyatiJoshi (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|કેવી છે!|}} {{Poem2Open}} …હંસા મને નથી સમજાતી એવું સાવ નથી. હું એના હ...") |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
| (One intermediate revision by the same user not shown) | |||
| Line 14: | Line 14: | ||
રિક્ષા ઊભી રહી મારા જ ઘર પાસે ત્યારે, અમારે ત્યાં આવતા જાત–ભાતના કો મુલાકાતી જેવો હું મને ભાસી રહ્યો. | રિક્ષા ઊભી રહી મારા જ ઘર પાસે ત્યારે, અમારે ત્યાં આવતા જાત–ભાતના કો મુલાકાતી જેવો હું મને ભાસી રહ્યો. | ||
હું અને હંસા, ઘણાની રિક્ષા આમ અમારા ઘર પાસે થંભી જતી અમારા ઘરમાંથી જોઈએ. આવેલાને વિષેનું હંસાનું કુતૂહલ જબરું. રિક્ષાવાળાને પૈસા ચૂકવતાં એ લોકોને ઠીક ઠીક વાર થાય. પરચૂરણ આપવું ન હોય, પેલાને લેવું જ હોય, વગેરે કારણે. પછી ધીરેથી રિક્ષાની પેલી બાજુ ઊતરે ને સીધા અમારા મકાન સામે જુએ. હંસા ત્યાં લગી સતત ઊંચી–નીચી થાય, ‘આપણે ત્યાં જ આવ્યા છે’ એવી ખાતરી થતાં | હું અને હંસા, ઘણાની રિક્ષા આમ અમારા ઘર પાસે થંભી જતી અમારા ઘરમાંથી જોઈએ. આવેલાને વિષેનું હંસાનું કુતૂહલ જબરું. રિક્ષાવાળાને પૈસા ચૂકવતાં એ લોકોને ઠીક ઠીક વાર થાય. પરચૂરણ આપવું ન હોય, પેલાને લેવું જ હોય, વગેરે કારણે. પછી ધીરેથી રિક્ષાની પેલી બાજુ ઊતરે ને સીધા અમારા મકાન સામે જુએ. હંસા ત્યાં લગી સતત ઊંચી–નીચી થાય, ‘આપણે ત્યાં જ આવ્યા છે’ એવી ખાતરી થતાં એને સુખદ હાશકારો થાય. | ||
ખૂબીની વાત એ છે કે મારી બાબતમાં પણ આજે આ બધું જ બન્યું. ગણીને તૈયાર રાખેલા પૈસા ચૂકવી, એ જ પ્રમાણે હું પણ રિક્ષામાંથી ઊતર્યો, ને મારા મકાન ભણી મૅં અદ્દલ કોઈ અજાણ્યાની જેમ જ જોયું. ત્યાં, ઘરમાંથી મને જોતી હંસાની આંખો તો શાની હોય તે જાણતો’તો છતાં મનોમન દુઃખી થયો. હંસા અંદર જ છે, પણ એકલી થોડી હશે? –એવી કસક સાથે મૅં બેલ માર્યો -બટન જોરથી લાંબે લગી દબાવીને. હંસાએ બારણું ખોલ્યું ને મને જોઈને એનું મૉં પ્હૉળું રહી ગયું બીજો કોઈ પ્રસંગ હોત, તો તો મને એના આવા ખુલ્લા મૉંમાં સફરજનની એક આખી ચીરી મૂકી દેવાની ઇચ્છા થઈ હોત. | ખૂબીની વાત એ છે કે મારી બાબતમાં પણ આજે આ બધું જ બન્યું. ગણીને તૈયાર રાખેલા પૈસા ચૂકવી, એ જ પ્રમાણે હું પણ રિક્ષામાંથી ઊતર્યો, ને મારા મકાન ભણી મૅં અદ્દલ કોઈ અજાણ્યાની જેમ જ જોયું. ત્યાં, ઘરમાંથી મને જોતી હંસાની આંખો તો શાની હોય તે જાણતો’તો છતાં મનોમન દુઃખી થયો. હંસા અંદર જ છે, પણ એકલી થોડી હશે? –એવી કસક સાથે મૅં બેલ માર્યો -બટન જોરથી લાંબે લગી દબાવીને. હંસાએ બારણું ખોલ્યું ને મને જોઈને એનું મૉં પ્હૉળું રહી ગયું બીજો કોઈ પ્રસંગ હોત, તો તો મને એના આવા ખુલ્લા મૉંમાં સફરજનની એક આખી ચીરી મૂકી દેવાની ઇચ્છા થઈ હોત. | ||
| Line 34: | Line 34: | ||
સાંજ પડી ગઈ. રાત્રે દિવસભરની સમગ્ર ઘટનાના મિશ્ર પ્રભાવે કદાચ હું ઘસઘસાટ ઊંઘી ગયો હોઇશ. | સાંજ પડી ગઈ. રાત્રે દિવસભરની સમગ્ર ઘટનાના મિશ્ર પ્રભાવે કદાચ હું ઘસઘસાટ ઊંઘી ગયો હોઇશ. | ||
* | '''*''' | ||
આજે સવારે ઊઠતાંમાં જ હંસાએ આવો પ્રસ્તાવ મૂક્યો: | આજે સવારે ઊઠતાંમાં જ હંસાએ આવો પ્રસ્તાવ મૂક્યો: | ||
| Line 94: | Line 94: | ||
અમે બન્ને નિશ્ચલ હતાં હવે. અલગ અલગ રીતે, અમે બંને બેલ વાગવાની રાહ જોતાં’તાં. એ આવવો જ જોઈએ…જરૂર… | અમે બન્ને નિશ્ચલ હતાં હવે. અલગ અલગ રીતે, અમે બંને બેલ વાગવાની રાહ જોતાં’તાં. એ આવવો જ જોઈએ…જરૂર… | ||
* | '''*''' | ||
પછીની વાત તો શું કરું? એમાં નથી મારી શંકા, નથી મારો વિશ્વાસ. નથી હંસાની સચ્ચાઈ, નથી હંસાની ચીડ. | પછીની વાત તો શું કરું? એમાં નથી મારી શંકા, નથી મારો વિશ્વાસ. નથી હંસાની સચ્ચાઈ, નથી હંસાની ચીડ. | ||
| Line 102: | Line 102: | ||
એટલે એ વાત તો શું કરું? | એટલે એ વાત તો શું કરું? | ||
{{Poem2Close}} | {{Poem2Close}} | ||
<br> | |||
{{HeaderNav2 | |||
|previous = છોટુ | |||
|next = મજાનો ડખો | |||
}} | |||