સોરઠી સંતવાણી/મન જ્યારે મરી જાય: Difference between revisions

From Ekatra Wiki
Jump to navigation Jump to search
(Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|મન જ્યારે મરી જાય|}} <poem> સતગુરુના વચનનાં થાવ અધિકારી ::: મેલી...")
 
No edit summary
 
Line 23: Line 23:
::: ત્યારે પછી હતું તેમ દરશાય. — સતગુરુના.
::: ત્યારે પછી હતું તેમ દરશાય. — સતગુરુના.
</poem>
</poem>
<center>'''[ગંગાસતી]'''</center>
<br>
{{HeaderNav2
|previous = કર્તાપણું ક્યારે મટે?
|next = છાનામાં છાની
}}

Latest revision as of 09:21, 28 April 2022


મન જ્યારે મરી જાય

સતગુરુના વચનનાં થાવ અધિકારી
મેલી દ્યો અંતરનું માન,
આળસ મેલીને આવો મેદાનમાં,
સમજો સતગુરુજીની સાન — સતગુરુના.
ભાઈ રે! અંતર ભાંગ્યા વિના ઊભરો નૈ આવે, પાનબાઈ!
પછી તો હરિ દેખાય સાક્ષાત. — સતગુરુના.
ભાઈ રે! સતસંગ રસ એ તો અગમ અપાર છે,
તે તો પીવે કોઈ પીવનહાર
તનમનની શુદ્ધિ જ્યારે ભૂલશો, પાનબાઈ!
ત્યારે અરસપરસ મળશે એકતાર. — સતગુરુના.
ભાઈ રે! ધડ રે ઉપર શીશ જેને નવ મળે પાનબાઈ!
એવો ખેલ છે ખાંડા કેરી ધાર
એમ તમે તમારું શીશ ઉતારો, પાનબાઈ
તો તો રમાડું બાવન બાર. — સતગુરુના.
ભાઈ રે! હું અને મારું ઇ તો મનનું છે કારણ, પાનબાઈ!
ઈ મન જ્યારે મરી જોને જાય
ગંગાસતી એમ બોલિયાં,
ત્યારે પછી હતું તેમ દરશાય. — સતગુરુના.

[ગંગાસતી]