કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – લાભશંકર ઠાકર/૨૩.સમજ્યા: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
MeghaBhavsar (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|૨૩.સમજ્યા|}} <poem> સૂરજ આ અમથું ઊગ્યો ને અમથું ખીલ્યું ફૂલ.. સમ...") |
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
||
| (One intermediate revision by the same user not shown) | |||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{SetTitle}} | {{SetTitle}} | ||
{{Heading|૨૩.સમજ્યા|}} | {{Heading|૨૩.સમજ્યા|લાભશંકર ઠાકર}} | ||
<poem> | <poem> | ||
સૂરજ આ અમથું ઊગ્યો ને અમથું ખીલ્યું ફૂલ.. સમજ્યા. | સૂરજ આ અમથું ઊગ્યો ને અમથું ખીલ્યું ફૂલ.. સમજ્યા. | ||
અમથું છે આ ઝાકળટીપું, અમથી ઊગી શૂલ.. સમજ્યા. | અમથું છે આ ઝાકળટીપું, અમથી ઊગી શૂલ.. સમજ્યા. | ||
અમથું આ પંખી બોલે છે, અમથું ઊડે કાગ... સમજ્યા. | અમથું આ પંખી બોલે છે, અમથું ઊડે કાગ... સમજ્યા. | ||
અમથું આ એકલતા જેવું, અમથો ખીલ્યો બાગ... સમજ્યા. | અમથું આ એકલતા જેવું, અમથો ખીલ્યો બાગ... સમજ્યા. | ||
અમથા આ શબ્દો જાગે છે, અમથો એનો અર્થ... સમજ્યા. | અમથા આ શબ્દો જાગે છે, અમથો એનો અર્થ... સમજ્યા. | ||
અમથી અમથી કરું કવિતા, અમથો બધો અનર્થ... સમજ્યા. | અમથી અમથી કરું કવિતા, અમથો બધો અનર્થ... સમજ્યા. | ||
તેમ છતાં આ અમથું ના કંઈ, અમથો થતો સવાલ... સમજ્યા. | તેમ છતાં આ અમથું ના કંઈ, અમથો થતો સવાલ... સમજ્યા. | ||
ઉપર નીચે, નાના મોટા, ફરકે અમથા ખ્યાલ.. સમજ્યા. | ઉપર નીચે, નાના મોટા, ફરકે અમથા ખ્યાલ.. સમજ્યા. | ||
કાગળનો ડૂચો છે અમથો, અમથો આ ઘોંઘાટ... સમજ્યા. | કાગળનો ડૂચો છે અમથો, અમથો આ ઘોંઘાટ... સમજ્યા. | ||
અમથા અમથા તારા ઊગે, અમથી સળગે વાટ.. સમજ્યા. | અમથા અમથા તારા ઊગે, અમથી સળગે વાટ.. સમજ્યા. | ||
અમથી અમથી શરૂ થઈ છે, અમથો એનો અંત... સમજ્યા. | અમથી અમથી શરૂ થઈ છે, અમથો એનો અંત... સમજ્યા. | ||
અમથું અમથું સમજ્યો જે કંઈ, અમથો બાંધું તંત... સમજ્યા. | અમથું અમથું સમજ્યો જે કંઈ, અમથો બાંધું તંત... સમજ્યા. | ||
{{Right|(બૂમ કાગળમાં કોરા, 1૯૯૬, પૃ. ૨1)}} | {{Right|(બૂમ કાગળમાં કોરા, 1૯૯૬, પૃ. ૨1)}} | ||
</poem> | </poem> | ||
<br> | |||
{{HeaderNav2 | |||
|previous = ૨૨.प्रस्तावना (ડોલ શબ્દની કાણી રે) | |||
|next = ૨૪.ક્યારે વૃત્તિ થાય અને... | |||
}} | |||
Latest revision as of 08:51, 17 June 2022
૨૩.સમજ્યા
લાભશંકર ઠાકર
સૂરજ આ અમથું ઊગ્યો ને અમથું ખીલ્યું ફૂલ.. સમજ્યા.
અમથું છે આ ઝાકળટીપું, અમથી ઊગી શૂલ.. સમજ્યા.
અમથું આ પંખી બોલે છે, અમથું ઊડે કાગ... સમજ્યા.
અમથું આ એકલતા જેવું, અમથો ખીલ્યો બાગ... સમજ્યા.
અમથા આ શબ્દો જાગે છે, અમથો એનો અર્થ... સમજ્યા.
અમથી અમથી કરું કવિતા, અમથો બધો અનર્થ... સમજ્યા.
તેમ છતાં આ અમથું ના કંઈ, અમથો થતો સવાલ... સમજ્યા.
ઉપર નીચે, નાના મોટા, ફરકે અમથા ખ્યાલ.. સમજ્યા.
કાગળનો ડૂચો છે અમથો, અમથો આ ઘોંઘાટ... સમજ્યા.
અમથા અમથા તારા ઊગે, અમથી સળગે વાટ.. સમજ્યા.
અમથી અમથી શરૂ થઈ છે, અમથો એનો અંત... સમજ્યા.
અમથું અમથું સમજ્યો જે કંઈ, અમથો બાંધું તંત... સમજ્યા.
(બૂમ કાગળમાં કોરા, 1૯૯૬, પૃ. ૨1)