કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – મકરન્દ દવે/૪૭. ટહુકાનું તોરણ: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
KhyatiJoshi (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|૪૭. ટહુકાનું તોરણ|}} <poem> પંખીના ટહુકાનું તોરણ બાંધે છે કોઈ ::: ઊગતી પરોઢને બારણે — :::::: આ તેજની સવારી કોને કારણે? નાનકડા માળામાં પોઢેલા કંઠ, તારે :::: આભના...") |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
| (2 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 5: | Line 5: | ||
<poem> | <poem> | ||
પંખીના ટહુકાનું તોરણ બાંધે છે કોઈ | પંખીના ટહુકાનું તોરણ બાંધે છે કોઈ | ||
::: ઊગતી પરોઢને બારણે — | |||
:::::: આ તેજની સવારી કોને કારણે? | :::::: આ તેજની સવારી કોને કારણે? | ||
નાનકડા માળામાં પોઢેલા કંઠ, તારે | નાનકડા માળામાં પોઢેલા કંઠ, તારે | ||
:::: આભના સંબંધનો સૂર? | :::: આભના સંબંધનો સૂર? | ||
| Line 12: | Line 13: | ||
:::: આખું બ્રહ્માંડ ચૂર ચૂર, | :::: આખું બ્રહ્માંડ ચૂર ચૂર, | ||
એવી ગૂંથેલ અહીં સાચની સગાઈ | એવી ગૂંથેલ અહીં સાચની સગાઈ | ||
:::: એક તારાથી પંખીને પારણે — | |||
:::::: આ તેજની સવારી કોને કારણે? | :::::: આ તેજની સવારી કોને કારણે? | ||
પંખીના ટહુકાની પ્યાલીમાં પીઉં આજ | પંખીના ટહુકાની પ્યાલીમાં પીઉં આજ | ||
:::: ઊગતા સૂરજની લાલી, | :::: ઊગતા સૂરજની લાલી, | ||
કોણ જાણે કેમ, એવું સારું લાગે છે, મારે | કોણ જાણે કેમ, એવું સારું લાગે છે, મારે | ||
:::: અંગ અંગ ખેલતી ખુશાલી, | :::: અંગ અંગ ખેલતી ખુશાલી, | ||
આદિ-અનાદિનો ઝૂલે આનંદ કોઈ | આદિ-અનાદિનો ઝૂલે આનંદ કોઈ | ||
:::: ભૂલ્યા-ભુલાયા સંભારણે — | :::: ભૂલ્યા-ભુલાયા સંભારણે — | ||
| Line 23: | Line 26: | ||
{{Right|(અમલપિયાલી, ૧૯૮૦, પૃ. ૧૧૧)}} | {{Right|(અમલપિયાલી, ૧૯૮૦, પૃ. ૧૧૧)}} | ||
</poem> | </poem> | ||
<br> | |||
{{HeaderNav2 | |||
|previous = ૪૬. અજ્ઞાતવાસ | |||
|next = ૪૮. શબદ | |||
}} | |||
Latest revision as of 12:03, 11 November 2022
૪૭. ટહુકાનું તોરણ
પંખીના ટહુકાનું તોરણ બાંધે છે કોઈ
ઊગતી પરોઢને બારણે —
આ તેજની સવારી કોને કારણે?
નાનકડા માળામાં પોઢેલા કંઠ, તારે
આભના સંબંધનો સૂર?
એકાદો તાર જરા ઢીલો પડે તો થાય
આખું બ્રહ્માંડ ચૂર ચૂર,
એવી ગૂંથેલ અહીં સાચની સગાઈ
એક તારાથી પંખીને પારણે —
આ તેજની સવારી કોને કારણે?
પંખીના ટહુકાની પ્યાલીમાં પીઉં આજ
ઊગતા સૂરજની લાલી,
કોણ જાણે કેમ, એવું સારું લાગે છે, મારે
અંગ અંગ ખેલતી ખુશાલી,
આદિ-અનાદિનો ઝૂલે આનંદ કોઈ
ભૂલ્યા-ભુલાયા સંભારણે —
આ તેજની સવારી કોને કારણે?
(અમલપિયાલી, ૧૯૮૦, પૃ. ૧૧૧)