આત્માની માતૃભાષા/50: Difference between revisions

Jump to navigation Jump to search
m
(Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|જીવનના આશ્લેષમાં ઊછરતું મૃત્યુફળ|રમણીક સોમેશ્વર}} <poem> માર...")
 
 
(2 intermediate revisions by one other user not shown)
Line 3: Line 3:
{{Heading|જીવનના આશ્લેષમાં ઊછરતું મૃત્યુફળ|રમણીક સોમેશ્વર}}
{{Heading|જીવનના આશ્લેષમાં ઊછરતું મૃત્યુફળ|રમણીક સોમેશ્વર}}


<center>'''એક ઝાડ…'''</center>
<poem>
<poem>
મારા બારણા સામે એક ઝાડ સુકાઈ રહ્યું છે.
મારા બારણા સામે એક ઝાડ સુકાઈ રહ્યું છે.
Line 14: Line 15:
શાખાબાહુઓ વચ્ચે એણે છાતી સરસું ઝાલી રાખ્યું છે જાણે
શાખાબાહુઓ વચ્ચે એણે છાતી સરસું ઝાલી રાખ્યું છે જાણે
મૃત્યુફળ.
મૃત્યુફળ.
{{Right|અમદાવાદ, ૯-૬-૧૯૭૧}}
{{Right|અમદાવાદ, ૯-૬-૧૯૭૧}}<br>
</poem>
</poem>
 
<br>
{{Poem2Open}}
{{Poem2Open}}
બારીમાંથી ઓરડામાં ઝરમરી જતા સવારના કૂણા તડકાને ઝીલતો બેઠો છું. બેઠો છું આંખો મીંચીને ચૂપચાપ. એક ઝાડ — એક સુકાઈ રહેલું ઝાડ તળે-ઉપર કરી રહ્યું છે મારી ચેતનાને આ ક્ષણે. શાખાબાહુઓ લંબાવી મને પાસે બોલાવતું, રેખાઓનું જાળું રચી મને એમાં ખેંચતું, પોતે ફંગોળાઈ મને ફંગોળતું આ અધ:મૂલ વૃક્ષ ઊર્ધ્વમૂલ બની નાટારંગ કરી રહ્યું છે મારી સામે.
બારીમાંથી ઓરડામાં ઝરમરી જતા સવારના કૂણા તડકાને ઝીલતો બેઠો છું. બેઠો છું આંખો મીંચીને ચૂપચાપ. એક ઝાડ — એક સુકાઈ રહેલું ઝાડ તળે-ઉપર કરી રહ્યું છે મારી ચેતનાને આ ક્ષણે. શાખાબાહુઓ લંબાવી મને પાસે બોલાવતું, રેખાઓનું જાળું રચી મને એમાં ખેંચતું, પોતે ફંગોળાઈ મને ફંગોળતું આ અધ:મૂલ વૃક્ષ ઊર્ધ્વમૂલ બની નાટારંગ કરી રહ્યું છે મારી સામે.
Line 40: Line 41:
આમ કવિતા સાથે ગોઠડી કરતાં મારા ભાવલોકમાં ઝિલાયું જે થોડું કંઈ તે મૂક્યું મેં અહીં મારા શબ્દોમાં. સંભવ છે તમે આંખ મીંચો અને કાનથી ઝીલવા લાગો આ કાવ્ય તો એમાંથી ફરી કોઈ જુદાં દૃશ્યો પણ ઊઘડે…
આમ કવિતા સાથે ગોઠડી કરતાં મારા ભાવલોકમાં ઝિલાયું જે થોડું કંઈ તે મૂક્યું મેં અહીં મારા શબ્દોમાં. સંભવ છે તમે આંખ મીંચો અને કાનથી ઝીલવા લાગો આ કાવ્ય તો એમાંથી ફરી કોઈ જુદાં દૃશ્યો પણ ઊઘડે…
{{Poem2Close}}
{{Poem2Close}}
<br>
{{HeaderNav2
|previous = 49
|next = 51
}}

Navigation menu