દલપતરામનાં શ્રેષ્ઠ કાવ્યો/૨૮. મનરૂપી ઘોડો: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
KhyatiJoshi (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|૨૮. મનરૂપી ઘોડો|કવિત}} <poem> મનરૂપી ઘોડો, જેનો વેગ નથી થોડો, જેનો– જડે નહિ જોડો, એવો દોડ્યો જાય દૂર તે; ગણે નહિ ટાઢ તાપ, ગણે નહિ પુણ્ય પાપ, ગણે ન અમાપ પ્રૌઢ, પાણીતણું પૂર તે; ઉડીને આકા...") |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
| Line 14: | Line 14: | ||
જો કદાપિ કરે આમ ફાવતું ફીતૂર તે. | જો કદાપિ કરે આમ ફાવતું ફીતૂર તે. | ||
</poem> | </poem> | ||
<br> | <br> | ||
{{HeaderNav2 | {{HeaderNav2 | ||
|previous = | |previous = ૨૭. હાથને હું હુકમ કરું | ||
|next = | |next = ૨૯. વિવિધ ઋતુઓનું વર્ણન | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:35, 21 April 2023
૨૮. મનરૂપી ઘોડો
કવિત
મનરૂપી ઘોડો, જેનો વેગ નથી થોડો, જેનો–
જડે નહિ જોડો, એવો દોડ્યો જાય દૂર તે;
ગણે નહિ ટાઢ તાપ, ગણે નહિ પુણ્ય પાપ,
ગણે ન અમાપ પ્રૌઢ, પાણીતણું પૂર તે;
ઉડીને આકાશ જાય, કુદીને કૈલાશ જાય,
પાતાળની પાસ જાય, જલદી જરૂર તે;
કહે દલપતરામ, શી રીતે લવાય ઠામ,
જો કદાપિ કરે આમ ફાવતું ફીતૂર તે.