ગાતાં ઝરણાં/મારી યુવાની: Difference between revisions

From Ekatra Wiki
Jump to navigation Jump to search
(+1)
 
No edit summary
 
(One intermediate revision by the same user not shown)
Line 1: Line 1:
{{SetTitle}}
{{SetTitle}}


<center><big><big><big>'''ભોમનો પાલવ'''</big></big></big></center>
<center><big><big><big>'''મારી યુવાની'''</big></big></big></center>




{{Block center|<poem>
{{Block center|<poem>
તને થઈ પડી ત્રાસ મારી યુવાની,
ન રડ દિલ! હશે એ જ મરજી ખુદાની.


ખૂબ દિપાવી જાણે છે ભવ,
મહોબ્બત હતી દિલમાં એક વાત છાની,
ધન્ય તને કહેવાતા માનવ!
ચઢી લોક-જીભે બની ગઈ કહાની


જ્યાં જ્યાં પહોંચ્યો ત્યાં દિઠો દવ,
હતાં રાહમાં ખૂબસૂરત લૂંટારાં,
વાહ રે મારા મૂર્ત અનુભવ !
જવાની હતી એ જ રસ્તે જવાની.


કાળ, વધુ ફેલાવ ન પાલવ!
ખરેખર વિકટ પંથ છે જિંદગીનો,
પાખંડી, મર્યાદા સાચવ !
પડે છે ફરજ સૌને પાછા જવાની.


મારી તમન્ના, મારું જીવન;
ફરી યાદ તોફાનની, સાદ દે છે :
ભીત્તર પંકજ, ઉપર કાદવ.
‘અહીં નાવને લાવ પાછી સુકાની!’


ઝાકળ-બિન્દુ હરિયાળી પર,
જીવન-હાટમાં બુધ્ધિનો હાથ છોડી-
વ્યોમનાં આંસુ, ભોમનો પાલવ.
જવાનીને છે ટેવ દોડી જવાની.


સ્મિત અકારું, દર્દ વહાલું;
‘ગની’, આજ એ રીત ગુમ થઈ જવું છે,
હર્ષનું માતમ, શોકનો ઉત્સવ,
રહી જાય જોતી ખુદાઈ ખુદાની!


જગ-રત્નાકરના મરજીવા !
                      ૨૫-૮-૧૯૪૯
શ્વાસ હવે છે છેક અસંભવ.


ક્યાંક ‘ગની’, સર્જાઈ ક્યામત!
શોર ઊઠ્યો છે : માનવ! માનવ!
૧૫-૧-૧૯૫૩
</poem>
</poem>
}}
}}
<br>
<br>
{{HeaderNav2
{{HeaderNav2
|previous = લણશે નહીં
|previous = ભોમનો પાલવ
|next = મારી યુવાની
|next = કવનની ઓથ
}}
}}

Latest revision as of 16:58, 13 February 2024


મારી યુવાની


તને થઈ પડી ત્રાસ મારી યુવાની,
ન રડ દિલ! હશે એ જ મરજી ખુદાની.

મહોબ્બત હતી દિલમાં એક વાત છાની,
ચઢી લોક-જીભે બની ગઈ કહાની

હતાં રાહમાં ખૂબસૂરત લૂંટારાં,
જવાની હતી એ જ રસ્તે જવાની.

ખરેખર વિકટ પંથ છે જિંદગીનો,
પડે છે ફરજ સૌને પાછા જવાની.

ફરી યાદ તોફાનની, સાદ દે છે :
‘અહીં નાવને લાવ પાછી સુકાની!’

જીવન-હાટમાં બુધ્ધિનો હાથ છોડી-
જવાનીને છે ટેવ દોડી જવાની.

‘ગની’, આજ એ રીત ગુમ થઈ જવું છે,
રહી જાય જોતી ખુદાઈ ખુદાની!

                      ૨૫-૮-૧૯૪૯