કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – સુરેશ દલાલ/મને ડાળખીને: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
(+1) |
(+1) |
||
Line 19: | Line 19: | ||
મારી સઘળી દિશાને તલાશા ફૂટી. | મારી સઘળી દિશાને તલાશા ફૂટી. | ||
મને ડાળખીને પંખીની ભાષા ફૂટી. | મને ડાળખીને પંખીની ભાષા ફૂટી. | ||
</poem>}} | </poem>}} | ||
{{center| | {{center|૫-૧૨-૧૯૭૭{{gap|10em}}(કાવ્યસૃષ્ટિ, પૃ. ૩૧૬)}} | ||
<br> | <br> | ||
{{HeaderNav2 | {{HeaderNav2 |
Latest revision as of 02:43, 13 November 2024
૩૩. મને ડાળખીને
એક ભૂરા આકાશની આશા ફૂટી.
મને ડાળખીને પંખીની ભાષા ફૂટી.
ચાંદનીના ખોળામાં સૂરજનો તડકો
ને ફૂલની હથેળીમાં તારો;
સાગરના સ્કંધ ઉપર પારેવું થઈ
ઘૂઘવે પવન : વણઝારો.
જાણે માછલીને જળની પિપાસા ફૂટી.
મને ડાળખીને પંખીની ભાષા ફૂટી.
ખીલતી આ કળીઓની કુંવારી કૂખમાં
પોઢ્યાં પતંગિયાનાં ફૂલ;
આંખો જુએ તેને હૈયું ને હોઠ કહે :
અમને તો બધ્ધું કબૂલ.
મારી સઘળી દિશાને તલાશા ફૂટી.
મને ડાળખીને પંખીની ભાષા ફૂટી.
૫-૧૨-૧૯૭૭(કાવ્યસૃષ્ટિ, પૃ. ૩૧૬)