બાળ કાવ્ય સંપદા/શિયાળો: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
(+1) |
No edit summary |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
તાજી હવા લૈ તાજા રહીએ; | તાજી હવા લૈ તાજા રહીએ; | ||
તંદુરસ્તી લઈ આવે શિયાળો, | તંદુરસ્તી લઈ આવે શિયાળો, | ||
શીત ભલે પણ લાગે પ્યારો ! {{gap | શીત ભલે પણ લાગે પ્યારો ! {{gap|1em}}{{right|૪}} | ||
</poem>}} | </poem>}} | ||
<br> | <br> | ||
Latest revision as of 11:48, 16 February 2025
શિયાળો
લેખક : વિનોદ જાની
(1935)
શિયાળો સુસવાટે આવ્યો.
ગાડું ભરીને ઠંડી લાવ્યો;
ના જુએ કૈં દિવસ-રાત,
થથરાવે સૌ માનવજાત. ૧
આંખમાં પાણી આવી જાય,
શરદીની આગાહી થાય;
નાકનું ટેરવું થાયે લાલ,
સ્વેટર પ્હેરો કે ઓઢો શાલ. ૨
પાક-વસાણાં કૈં કૈં થાય,
કચરિયું ને ઊંધિયું ખવાય;
શક્તિ-સંચય એથી થાય,
ઋતુ મજાની જલસા થાય. ૩
વ્હેલા ઊઠીને ફરવા જઈએ,
તાજી હવા લૈ તાજા રહીએ;
તંદુરસ્તી લઈ આવે શિયાળો,
શીત ભલે પણ લાગે પ્યારો ! ૪