4,527
edits
સાગરસમ્રાટ/નેડની અકળામણ: Difference between revisions
no edit summary
(Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|૧૯. નેડની અકળામણ}} {{Poem2Open}} વહાણે હજુ પોતાની દિશા બદલી નહોતી. યુરોપનો કિનારો જોવાની અમારી આશા ધીમે ધીમે નષ્ટ થતી ગઈ. અમે દક્ષિણમાં જતા હતા. તે દિવસે નૉટિલસ આટલાંટિકના એક વિચિત્ર...") |
Shnehrashmi (talk | contribs) No edit summary |
||
| (3 intermediate revisions by one other user not shown) | |||
| Line 47: | Line 47: | ||
“પણ આપણે બીજી રીતે ગણતરી કરીએ. આ વહાણમાં જેટલી હવા સમાઈ શકે તેના પ્રમાણમાં કેટલા માણસો માટે એ હવા પૂરતી છે, એનો હિસાબ કાઢીએ તો સાચી સંખ્યા મળે.” કોન્સીલે યુક્તિ બતાવી, | “પણ આપણે બીજી રીતે ગણતરી કરીએ. આ વહાણમાં જેટલી હવા સમાઈ શકે તેના પ્રમાણમાં કેટલા માણસો માટે એ હવા પૂરતી છે, એનો હિસાબ કાઢીએ તો સાચી સંખ્યા મળે.” કોન્સીલે યુક્તિ બતાવી, | ||
“પણ એના ઉપરથી જે સંખ્યા આવે તેટલાં જ માણસો હોય એવું ન બને. તોયે હું તમને તેનો હિસાબ કરી આપું. એક કલાકમાં એક માણસ | “પણ એના ઉપરથી જે સંખ્યા આવે તેટલાં જ માણસો હોય એવું ન બને. તોયે હું તમને તેનો હિસાબ કરી આપું. એક કલાકમાં એક માણસ <ref>૧૦૦ લિટર હવામાં રહેલો ઑક્સિજન વાપરે છે; એટલે કે ૨૪ કલાકમાં ૨૪૦૦ લિટર હવામાં રહેલો ઑકિસજન એક માણસને જોઈએ.</ref> હવે આ વહાણની સમાસશક્તિ ૧૫૦૦ ટન છે; એક ટનમાં ૧૦૦૦ લિટર હવા સમાય છે, એટલે કે નૉટિલસમાં ૧૫,૦૦,૦૦૦ લિટર હવા રહી શકે. હવે ૧૫,૦૦,૦૦૦ને ૨૪૦૦ વડે ભાગીએ તે કેટલા આવે?” | ||
કોન્સીલે હિસાબ કરીને કહ્યું: “૬૨૫.” | કોન્સીલે હિસાબ કરીને કહ્યું: “૬૨૫.” | ||
| Line 59: | Line 59: | ||
“વળી પાછી ‘શાંતિ’ આવી?’ એમ કહી પગ પછાડીને નેડ ઓરડામાં ચાલ્યો ગયો! | “વળી પાછી ‘શાંતિ’ આવી?’ એમ કહી પગ પછાડીને નેડ ઓરડામાં ચાલ્યો ગયો! | ||
{{Poem2Close}} | {{Poem2Close}} | ||
<hr> | |||
{{reflist}} | |||