ગુજરાતી બાળવાર્તા સંપદા/ભટુડીની વાર્તા: Difference between revisions

વળી ભટુડી ફળિયામાં પડેલી રાખને, સૂંડલાને અને પીપળાને પણ ભટુડાંની ભલામણ કરતી ગઈ.

આ બધી વાત એક વાઘ ઘરની ભીંત પાછળ ઊભો ઊભો સાંભળતો હતો. ભટુડી પાણી ભરવા ગઈ પછી તે બારણા પાસે આવીને ઊભો રહ્યો ને બોલ્યો :  

{{Block center|'''<poem>'ગોળ કેરી ભીંતરડી

ને શેરડી કેરા ડાંડા;

કાચરીએ ઘર છાયાં,

ભટુડા ! કમાડ ઉઘાડો.'</poem>'''}}

ફળિયામાં બેઠી હતી તે રાખ કહે : 'એલા ભટુડાં ! બારણાં ઉઘાડશો મા, હો કે? એ તો વાઘ છે.’

પછી વાઘ રાખને દૂર નાખી આવ્યો અને વળી બોલ્યો :

{{Block center|'''<poem>'ગોળ કેરી ભીંતરડી

ને શેરડી કેરા ડાંડા;

કાચરીએ ઘર છાયાં

ભટુડા ! કમાડ ઉઘાડો.'</poem>'''}}

ત્યાં તો સૂંડલો કહે : 'ભટુડાં, ભટુડાં ! કમાડ ઉઘાડશો મા. એ તમારી મા નથી, એ તો વાઘ છે.'

ત્યાં તો વાઘ પાછો સૂંડલાનેય દૂર મૂકી આવ્યો ને વળી બોલ્યો :

{{Block center|'''<poem>'ગોળ કેરી ભીંત૨ડી

ને શેરડી કેરા ડાંડા;

કાચરીએ ઘર છાયાં,

ભટુડા ! કમાડ ઉઘાડો.’</poem>'''}}

ત્યાં તો પીપળો બોલ્યો : 'ભટુડાં, ભટુડાં ! તમે બારણું ઉઘાડશો મા. એ તો વાઘ છે. તમારી મા નથી, હો !'  

વાઘ તો વળી પાછો પીપળાને પણ દૂર નાખી આવ્યો ને ફરી વાર બોલ્યો,

{{Block center|'''<poem>'ગોળ કેરી ભીંતરડી

ને શેરડી કેરા ડાંડા;

કાચરીએ ઘર છાયાં

ભટુડા ! કમાડ ઉઘાડો.'</poem>'''}}

ભટુડાંએ જ્યાં કમાડ ઉઘાડ્યાં ત્યાં તો મોટો બધો વાઘ ! વાઘ તો એકદમ ભટુડાંને ખાવા લાગ્યો. પણ એક બાંડું ભટુડું કોઠીમાં સંતાઈ ગયું તે બચી ગયું. પછી વાઘ લાંબો થઈને ઘર વચ્ચે સૂતો. વાઘને જરા ઊંઘ આવી ત્યાં તો બાંડું ભટુડું કોઠીમાંથી નીકળી મા પાસે પહોંચી ગયું ને તેને બધી વાત કહી.

મા તો ખૂબ ખૂબ ખિજાઈ ગઈ. પછી તે ઘર પાસે આવીને બોલી :

{{Block center|'''<poem>'ઢોરો ચઢતાં ઢીંચણ ભાંગે,

પાણી પીતાં પેટ ફાટે,

મારાં ભટુડાં મારી પાસે આવે.'</poem>'''}}

ત્યાં તો વાઘનું પેટ ફાટ્યું ને બધાં ભટુડાં બહાર આવ્યાં, માને વળગી પડ્યાં ને ધાવવા લાગ્યાં.

{{Poem2Close}}