કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – ચિનુ મોદી/૪૭.હું ને ઓચ્છવ: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
||
Line 1: | Line 1: | ||
{{SetTitle}} | {{SetTitle}} | ||
{{Heading|૪૭.હું ને ઓચ્છવ | }} | {{Heading|૪૭.હું ને ઓચ્છવ |ચિનુ મોદી }} | ||
<poem> | <poem> |
Latest revision as of 11:44, 17 June 2022
૪૭.હું ને ઓચ્છવ
ચિનુ મોદી
આમ ગણો તો હું ને ઓચ્છવ આડોશી-પાડોશી,
બે-ની મા પણ એક જપેલી શબ્દો છડતી ડોશી.
એ કાને સાંભળતો ઓછું,
મને મોતિયો આંખે,
બન્ને જણને મળી કલ્પના
જે ઉડાડે પાંખે,
હું મારા મસ્ત અને હર હાલે સંતોષી,
આમ ગણો તો હું ને ઓચ્છવ આડોશી-પાડોશી.
ભલે શ્વાસનાં સગપણ છે,
‘પણ, શરત નથી કૈં એવી;
એકબીજાને લખેલ હૂંડી
સદા સ્વીકારી લેવી;
આમ બેને એક તાંતણે બાંધે છે ખામોશી,
આમ ગણો તો હું ને ઓચ્છવ આડોશી-પાડોશી.
૨૨-૭-’૮૮
(શ્વેત સમુદ્રો, પૃ.૧૬)